Dicționar de sinonime
Sinonime demonic
Cuvântul „demonic” are următoarele sinonime:
demonic ( adjectiv )
- diabolic
- drăcesc
- infernal
- oribil
- sinistru
- execrabil
Alte sinonime:
- diavolesc
- necurat
- satanic
- demoniac
- mefistofelic
- satanesc
- demonicesc
- mamonic
- satanicesc
- rău
- distrugător
Sinonime Apropiate
- infernal - demonic, drăcesc, diabolic, cumplit, crud, rău, chinuitor
- diabolic - drăcesc, diavolesc, satanic, infernal, funest, oribil, primejdios, rău, crud
- drăcesc - diavolesc, diabolic, infernal, oribil
- sinistru - oribil, lugubru, odios, groaznic, funest, dezastru, catastrofă, nenorocire
- grozav - groaznic, fioros, cumplit, înfiorător, oribil, teribil, atroce, crunt, infernal
- dezgustător - respingător, neplăcut, repugnant, detestabil, displăcut, execrabil, dezagreabil, oribil, scârbos
- scârnav - ticălos, mizerabil, obscen, oribil
- groaznic - îngrozitor, înfiorător, înspăimântător, înfricoșător, teribil, oribil, colosal, extraordinar, fenomenal
- grozăvie - nenorocire, calamitate, oroare, flagel, dezastru, năpastă, prăpăd, pustiire, sinistru
- hidos - dezgustător, urât, monstruos, groaznic, oribil, hâd, slut, pocit, desfigurat
- imund - murdar, jegos, impur, dezgustător, degradat, ruinat, oribil
- infect - oribil, rău, mizerabil, viciat, stricat, alterat, murdar, josnic, ticălos
- împuțit - alterat, stricat, descompus, infect, puturos, scârbos, oribil, murdar, nespălat
- îngrozitor - groaznic, teribil, cumplit, grozav, fioros, oribil, zguduitor, terifiant
- jalnic - trist, dureros, sfâșietor, de plâns, lugubru, funerar, sinistru, deplorabil, lamentabil
Dex demonic
- demónic, ~ă 1-5 Care aparține demonului (1-5) demoniac (1-5), diabolic, mefistofelic, satanic. 6-10 Care se referă la demon (1-5) demoniac (6-10), diabolic, mefistofelic, satanic. 11-15 Care este specific demonului (1-5) demoniac (11-15), diabolic, mefistofelic, satanic. 16-20 Care provine de la demon (1-5) demoniac (16-20), diabolic, mefistofelic, satanic.
- DEMÓNIC, -Ă, demonici, -ce, De demon; drăcesc, diabolic, demoniac, satanic. – Din daemonicus.
- DEMÓNIC, -Ă, demonici, -e, De demon; diabolic, satanic. O sinistră și demonică făptură. C. PETRESCU, C. V. 285. Plec sîmbătă în patrie, și – avînd o demonică inspirație pe drum – poate mă-ntorc săptămîna viitoare. CARAGIALE, O. VII 25. Dintr-un șir de munți a zidit demonicul său palat. EMINESCU, N. 66.
- DEMÓNIC, -Ă De drac; diabolic, satanic; demoniac. .
- DEMÓNIC, -Ă diabolic; satanic; demoniac (3). (< it. demonico, lat. daemonicus)
- DEMÓNIC ~că (~ci, ~ce) Care ține de demoni; propriu demonilor; diabolic; diavolesc; satanic; drăcesc. /<lat. demonicus
- demoni(a)c a. posedat de un demon.
- *demoniác, -ónic, -ă adj. și s. (vgr. daimoniakós, și daimonikós). Inspirat de demon, de dracu, nebun: om demoniac. Drăcesc, diabolic: rîs demoniac. Adv. a rîde demoniac.
- DEMÓNIC adj. v. diabolic.
- DEMONIC diabolic, diavolesc, drăcesc, infernal, necurat, satanic, demoniac, mefistofelic, ( și ) satanesc, demonicesc, mamonic, satanicesc. (Planuri ~.)
Antonime demonic
- Demonic ≠ angelic