Dicționar de sinonime
Sinonime nestăpânit
Cuvântul „nestăpânit” are următoarele sinonime:
nestăpânit ( adjectiv )
- aprig, focos, nestăvilit, vijelios, impetuos, năvalnic, impulsiv, agresiv, bătăios, violent
- nervos, repezit, iritabil, irascibil
Alte sinonime:
- nedomolit
- nepotolit
- nesățios
- dezlănțuit
- sălbatic
- sireap
- zmeios
- brutal
- coleric
- dur
- iute
- belicos
- furtunos
- înflăcărat
- înfocat
- tumultuos
- vehement
- aprins
- viforos
- vulcanic
- debordant
- năprasnic
Sinonime Apropiate
- coleric - agresiv, mânios, irascibil, aprig, nestăpânit, iute, violent
- vehement - impetuos, nestăpânit, năvalnic, violent, furtunos, furios, iute, aprins, înfocat
- violent - vehement, dezlănțuit, furtunos, nestăpânit, năvalnic, impulsiv, coleric, belicos, abuziv
- furtunos - viforos, vijelios, vifornic, agitat, tulburat, zbuciumat, năvalnic, impetuos, violent
- impulsiv - nestăpânit, nervos, iute, necumpănit, holeric, bătăios
- agresiv - provocator, belicos, violent, nestăpânit, războinic, bătăios
- aprig - iute, focos, impetuos, pornit, nestăpânit, aspru, dârz, nemilos, înverșunat
- belicos - agresiv, impulsiv, violent, bătăios
- dezlănțuit - furtunos, impetuos, năvalnic, nestăpânit, nestăvilit
- violență - vehemență, dezlănțuire, impulsivitate, nestăpânire, agresivitate, brutalitate, duritate, abuz, siluire
- impulsivitate - violență, nestăpânire, dezlănțuire, agresivitate
- irascibil - nervos, iritabil, arțăgos, supărăcios
- iritabil - irascibil, nervos, supărăcios, sensibil, excitabil
- iute - sprinten, vioi, alert, repede, grăbit, aprig, impulsiv, nestăpânit, precipitat
- năbădăios - supărăcios, iritabil, irascibil, țâfnos, arțăgos, capricios, certăreț, repezit, iute
Dex nestăpânit
- nestăpânit, ~ă 1 ( oameni) Impulsiv. 2 ( oameni) Care nu se poate stăpâni. 3 Care nu poate fi stăpânit.
- NESTĂPÂNÍT, -Ă, nestăpâniți, -te, Care nu poate fi oprit; care nu se poate stăpâni; nestăvilit, nedomolit, năvalnic. – ne- + stăpânit.
- NESTĂPÂNÍT, -Ă, nestăpâniți, -te, Care nu poate fi oprit; care nu se poate stăpâni; nestăvilit, nedomolit, năvalnic. – Ne- + stăpânit.
- NESTĂPÎNÍT, -Ă, nestăpîniți, -te, Care nu poate fi oprit, nestăvilit. Din cînd în cînd, în pacea asta, năvălea cucoana Casuca, cu rîsetele, cu înduioșările și șuvoaiele ei de vorbă nestăpînită. SADOVEANU, O. IV 82. Zbucni într-un hohot de plîns nestăpînit. VLAHUȚĂ, O. A. III 15.
- NESTĂPÂNÍT adj. 1. v. focos. 2. v. violent. 3. v. impetuos. 4. v. repezit. 5. nedomolit, nepotolit, (fig.) nesățios. (Iubire ~ de bani.) 6. v. dezlănțuit.
- Nestăpânit ≠ reținut
- NESTĂPÎNIT 1. aprig, focos, sălbatic, sireap, vijelios, zmeios. (Un armăsar ~.) 2. agresiv, bătăios, brutal, coleric, dur, impulsiv, iute, violent, belicos. (Un om ~.) 3. aprig, furtunos, impetuos, impulsiv, iute, înflăcărat, înfocat, năvalnic, nedomolit, nepotolit, nestăvilit, sălbatic, tumultuos, vehement, violent, aprins, viforos, vijelios, vulcanic. (Un temperament ~.) 4. repezit. (Gesturi ~.) 5. nedomolit, nepotolit, nesățios. (Iubire ~ de bani.) 6. debordant, dezlănțuit, furtunos, impetuos, năvalnic, nestăvilit, tumultuos. (Într-un ritm ~.)
Antonime nestăpânit
- Nestăpânit ≠ reținut