Dicționar de sinonime
Sinonime sclipitor
Cuvântul „sclipitor” are următoarele sinonime:
sclipitor ( adjectiv )
- lucitor, scânteietor, scăpărător
- deștept, subtil, iscusit, remarcabil
Alte sinonime:
- bogat
- fastuos
- grandios
- luxos
- mare
- pompos
- somptuos
- splendid
- strălucit
- strălucitor
- licăritor
- sclipind
- sclipicios
- scânteind
- scânteios
- lucios
- luciu
- strălucios
- sclivisit
- sticlitor
- excelent
- deosebit
- inteligent
- dotat
Sinonime Apropiate
- isteț - ager, dibaci, iscusit, deștept, inteligent, priceput, subtil, ingenios, șmecher
- lucios - lucitor, sclipitor, scânteietor, luminos, fulgurant
- fulgurant - sclipitor, fosforescent, lucitor, scânteietor
- strălucit - sclipitor, strălucitor, fastuos, splendid, faimos, celebru, glorios, reputat, falnic
- fastuos - grandios, măreț, impunător, luxos, pompos, strălucitor, sclipitor, splendid
- feeric - strălucitor, fermecător, scânteietor, minunat, încântător
- fosforescent - luminos, strălucitor, luminiscent, sclipitor, fosforic
- inteligent - deștept, ager, isteț, priceput, mintos, subtil, dibaci
- inteligență - deșteptăciune, minte, pricepere, pătrundere, subtilitate, judecată, rațiune, duh, doxă
- îndemânatic - dibaci, priceput, iscusit, isteț, deștept, meșter, abil, expert, ingenios
- lucitor - lucios, luminos, sclipitor
- luminos - strălucitor, radios, scânteietor, senin, clar, limpede
- deștept - treaz, neadormit, lucid, inteligent, ager, isteț, spiritual, iscusit, priceput
- firoscos - iscusit, deștept, priceput, descurcăreț
- prestanță - ținută (remarcabilă), afirmare, prestigiu, vază
Dex sclipitor
- SCLIPITÓR, -OÁRE, sclipitori, -oare, Care sclipește; lucitor, lucios, strălucitor, scânteietor, sclipicios. ♦ Care se remarcă printr-o inteligență deosebită. – Sclipi + -tor.
- SCLIPITÓR, -OÁRE, sclipitori, -oare, Care sclipește; lucitor, lucios, strălucitor, scânteietor, sclipicios. ♦ Extrem de inteligent, foarte dotat. – Sclipi + -tor.
- SCLIPITÓR, -OÁRE, sclipitori, -oare, Care sclipește; lucitor, lucios, strălucitor, scînteietor. În întunericul ferestrelor, se răsuceau mereu fîșii de fum, cu mii de scîntei sclipitoare. REBREANU, R. I 275. Văpaia lunei s-așterne pe sclipitoarele întinderi. VLAHUȚĂ, N. 140. Roiau fluturi ușori, ca sclipitoare stele de aur. EMINESCU, N. 8.
- SCLIPITÓR ~oáre (~óri, ~oáre) 1) Care sclipește; scânteietor; lucitor. Stea ~oare. 2) fig. Care vădește aptitudini intelectuale deosebite. Inteligență ~oare. /a sclipi + suf. ~tor
- sclipitor a. sclipicios.
- sclipitór, -oáre adj. Care sclipește: o zăpadă sclipitoare. – Și sclipicĭos (Trans.).
- SCLIPITÓR adj. v. bogat, fastuos, grandios, luxos, mare, pompos, somptuos, splendid, strălucit, strălucitor.
- SCLIPITÓR adj. 1. licăritor, lucitor, scânteietor, (astăzi rar) sclipind, (pop. și fam.) sclipicios, (înv.) scânteind, scânteios. (O lumină ~oare.) 2. lucios, lucitor, scânteietor, strălucit, strălucitor, (rar) luciu, (înv. și reg.) strălucios. (Un diamant ~.) 3. v. strălucitor. 4. lucios, lucitor, scânteietor, (rar) luciu, (înv.) sclivisit. (Un material ~.)