Dicționar de sinonime
Sinonime răzvrătitor
Cuvântul „răzvrătitor” are următoarele sinonime:
răzvrătitor ( adjectiv )
- agitator
- ațâțător
- instigator
- provocator
- tulburător
răzvrătitor ( substantiv )
- agitator
- ațâțător
- instigator
- provocator
- tulburător
Sinonime Apropiate
- sedițios - instigator, provocator, ațâțător
- instigator - provocator, agitator, incitator, sedițios
- incitant - provocator, senzual, ațâțător, stimulator
- excitant - ațâțător, stimulator, provocator
- răscolitor - impresionant, formidabil, tulburător
- sugestiv - provocator, simpatic, expresiv, dinamic, pitoresc
- uimitor - uluitor, stupefiant, tulburător, surprinzător, straniu, extraordinar, minunat, excelent
- agresiv - provocator, belicos, violent, nestăpânit, războinic, bătăios
- amețitor - năucitor, uluitor, uimitor, tulburător, zăpăcitor, vertiginos, îmbătător, derutant
- copleșitor - covârșitor, apăsător, impresionant, strivitor, extraordinar, uriaș, tulburător
- demonstrativ - ilustrativ, edificator, evident, clar, probat, ostentativ, provocator
- duios - emoționant, impresionant, înduioșător, mișcător, patetic, tulburător, sentimental, iubitor, tandru
- emoționant - mișcător, tulburător, răscolitor, impresionant
- mișcător - instabil, mobil, variabil, schimbător, emoționant, impresionant, duios, răscolitor, vibrant
Dex răzvrătitor
- răzvrătitor, ~oare , 1-2 (Persoană) care instigă la răzvrătire (1) instigator, revoltător, răscolnic1.
- RĂZVRĂTITÓR, -OÁRE, răzvrătitori, -oare, , și (Rar) (Persoană) care răzvrătește, care ațâță la răscoală; instigator. – Răzvrăti + -tor.
- RĂZVRĂTITÓR, -OÁRE, răzvrătitori, -oare, Care răzvrătește, care îndeamnă la răzvrătire; instigator. Străbătu crescînd și un cîntec... aspru, dîrz, răzvrătitor. C. PETRESCU, A. R. 56. ◊ (Substantivat) Dar cine era-n capul răzvrătitorilor? ALECSANDRI, T. 1398. D-unde ies răzvrătitorii Și se scol să ne invite «La dreptate și frăție!». BOLLIAC, O. 205. Ce tot spui tu, frate păstor? Nu cumva ești răzvrătitor? TEODORESCU, P. P. 111.
- RĂZVRĂTITÓR ~oáre (~óri, ~oáre) și substantival rar Care răzvrătește; care cheamă la răzvrătire. /a (se) răzvrati + suf. ~tor
- răzvrătitór, -oáre adj. Care face răscoală, agitator.
- răsvrătitor m. cel ce împinge la răzvrătire.
- RĂZVRĂTITÓR s., adj. v. agitator, ațâțător, instigator, provocator, tulburător.
- răzvrătitor , AGITATOR. AȚÎȚĂTOR. INSTIGATOR. PROVOCATOR. TULBURĂTOR.